Get Adobe Flash player
Greek English French German Italian Russian Spanish

ΧΡΟΝΙΑ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗΣ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ

Με τον όρο φλεγμονώδης νόσο του εντέρου(ΦΝΕ) προσδιορίζεται μία ομάδα χρόνιων εντεροπαθειών που χαρακτηρίζονται από ιδιοπαθή διήθηση του βλεννογόνου και μερικές φορές και της υποβλεννογόνιας στοιβάδας του γαστρεντερικού σωλήνα από φλεγμονικά κύτταρα.Η διήθηση αυτή αφορά το στόμαχο,το λεπτό και το παχύ έντερο ή το συνδιασμό τους και ταξινομείται με βάση τον κυτταρικό τύπο ως λεμφοπλασμοκυτταρική,εωσινοφιλική,ουδετεροφιλική,κοκκιωματώδης και ιστιοκυτταρική.

       Η συχνότερη μορφή της χρόνιας φλεγμονώδους νόσου του εντέρου στο σκύλο και στη γάτα είναι η λεμφοπλασμοκυτταρική και στις περισσότερες περιπτώσεις η αιτιολογία της δεν είναι γνωστή,αν και σε αυτή εμπλέκονται κληρονομικοί,διατροφικοί,ανοσολογικοί και παράγοντες που επιρεάζουν τη διαπερατότητα του εντερικού βλεννογόνου.Η παθογένειά της εστιάζεται στην ανάπτυξη αντίδρασης υπερευαισθησίας του εντερικού βλεννογόνου απέναντι σε τροφικά,βακτηριδιακά και αντιγόνα του ίδιου του εντερικού τοιχώματος.Η χρόνια φλεγμονή του γαστρεντερικού σωλήνα αυτοσυντηρείται όταν η απώλεια της ακεραιότητας του βλεννογόνου επιτρέπει στα βακτηρίδια και της πρωτείνες της τροφής να εισέλθουν στο χόριο του πεπτικού σωλήνα για να προκληθεί τελικά ανοσολογική αντίδραση και φλεγμονή.Τέλος οι κληρονομικοί παράγοντες φαίνεται ότι προδιαθέτουν ορισμένες φυλές σκύλων(Germanshepherd,basenji,Soft-coatedwheatenterrier,Shar-Pei) να εμφανίσουν λεμφοπλασμοκυτταρική ΦΝΕ.Στη φυλή basenjiεμφανίζεται η βαριά μορφή της νόσου(ονομάζεται και ανοσουπερπλαστική εντεροπάθεια) που πιστεύεται ότι έχει σχέση με κληρονομικής προέλευσης διαταραχή της ανοσορρύθμισης εξελίσσεται προοδευτικά και επιδεινώνεται όταν το ζώο καταπονηθεί.

         Η κλινική εικόνα της νόσου χαρακτηρίζεται από τους έμετους,τις διάρροιες και την απώλεια του σωματικού βάρους που ποικίλουν ανάλογα με ποιο τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα που έχει προσβεβληθεί και το βαθμό έντασης των αλλοιώσεων του βλεννογόνου.Στη λεμφοπλασμοκυτταρική εντερίτιδα παρατηρείται χρόνiα διάρροια,απώλεια του σωματικού βάρους ενώ στις γάτες με ΦΝΕ οι έμετοι εμφανίζονται συχνότερα.Στη λεμφοπλασμοκυτταρική κολίτιδα προκαλείται χρόνια διάρροια από το παχύ έντερο που χαρακτηρίζεται από αύξηση των κενώσεων,έπειξη για αφόδευση,τεινεσμούς,αυξημένη ποσότητα βλέννης στα κόπρανα και αιματοχεζία(ζωηρό ερυθρό αίμα στα κόπρανα),η σύσταση των κοπράνων ποικίλει ενώ ορισμένες γάτες εμφανίζουν μόνο διαλείπουσα αιματοχεζία.Στους έντονα προσβεβλημένους σκύλους η εντεροπάθεια ενδέχεται να συνοδεύεται από απώλεια πρωτεινών (ασκίτης,υδροθώρακας,υποδόρια οιδήματα).Σε μερικά ζώα με ιστολογικά επιβεβαιωμένη λεμφοκυτταρική-πλασμοκυτταρική εντερίτιδα που δεν ανταποκρίνονται στη θεραπευτική αγωγή ή ανταποκρίνονται μόνο προσωρινά για να επιδεινωθεί στη συνέχεια διαπιστώνεται ότι πάσχουν από διάχυτο λέμφωμα του εντέρου.

       Τα κλινικά κριτήρια που οδηγούν στην διάγνωση της νόσου είναι η χρονιότητα των γαστρεντερικών συμπτωμάτων,η χαρακτηριστική ιστοπαθολογική εικόνα της νόσου στις βιοψίες του βλεννογόνου που λαμβάνονται κατά την ενδοσκόπηση,η μη ανταπόκριση στη δοκιμή με υποαλλεργικό σιτηρέσιο και ο αποκλεισμός των αιτίων εκείνων που είναι γνωστό ότι προκαλούν χρόνια φλεγμονή στο γασρεντερικό σωλήνα ύστερα από εκτεταμένη διαγνωστική διερεύνηση.Στη διαγνωστική διερεύνηση θα πρέπει να αποκλειστούν τα παράσιτα(Giardia,Tritrichomonas,τρίχουροι στο σκύλο)τα βακτηρίδια(Salmonela,Campylobacter,Histoplasma)και τα άλλα αίτια που προκαλούν χρόνια φλεγμονή στα έντερο. Διαφορική διάγνωση της λεμφοπλασμοκυτταρικής ΦΝΕ θα πρέπει να γίνεται από την τροφική αλλεργία-δυσανεξία,την βακτηριδιακή υπερανάπτυξη στο λεπτό έντερο,το λέμφωμα του εντέρου,την εντερική λεμφαγγειεκτασία και από τους άλλους ιστοπαθολογικούς τύπους της χρόνιας ΦΝΕ.

         Στα εργαστηριακά ευρήματα τα αποτελέσματα των αιματολογικών και των βιοχημικών εξετάσεων τις περισσότερς φορές βρίσκονται μέσα στα φυσιολογικά όρια,εκτός από περιστασιακές μεταβολές ορισμένων παραμέτρων όπως είναι ο στρεσσικός λευκοκυτταρικός τύπος,η υπολευκοματιναιμία,η υποκαλιαιμία και η ελαφρά αύξηση της δραστηριότητας των ηπατικών ενζύμων.Γάτες με ΦΝΕ μπορεί να εμφανίζουν ταυτόχρονα χολαγγειίτιδα,παγκρεατίτιδα ή και τα δύο μαζί.Οι συγκεντρώσεις των βιταμινών στον ορό του αίματος(κοβαλαμίνη,φολικό οξύ,βιταμίνη Κ)ενδέχεται να πέσουν λόγω δυσαπορρόφησης.Ορισμένες γάτες με ΦΝΕ έχει διαπιστωθεί ότι παρουσιάζουν αιμορραγική διάθεση και διαταραχή της αιμόστασης.

       Στα απλά ακτινογραφήματα ορισμένων ζώων οι εντερικές έλικες απεικονίζονται διατεταμένες με υγρά και αέρια.Στην ακτινολογική εξέταση ύστερα από χορήγης βαρίου μερικές φορές αποκαλύπτεται ότι η επιφάνεια του εντερικού βλεννογόνου είναι ανώμαλη ενώ κατά την υπερηχοτομογραφηκή εξέταση ενδέχεται να αποκαλύψη την πάχυνση του εντερικού τοιχώματος.Σε επιλεγμένα περιστατικά τα αποτελέσματα της ακτινολογικής εξέτασης ύστερα από την χορήγηση του βαρίου και της υπερυχοτομογραφικής εξέτασης μπορεί να αποβούν χρήσιμα, επειδή ενδέχεται να αποκαλυφθεί κάποια άλλη πάθηση όπως είναι η παγκρεατίτιδα,η ηπατοχολαγγειακή νόσος,τα νεοπλ’ασματα του εντέρου,οι πολύποδες,τα κοκκιώματα και οι διαταραχές της διάπλασης(εκκόλπωμα,βραχύ παχύ έντερο).

           Κατά την ενδοσκόπηση ο βλεννογόνος μπορεί να είναι φυσιολογικός ή να παρατηρείται κάποια από τις παρακάτω αλλοιώσεις όπως ερύθημα,πετέχειες,υπερέκκριση βλέννας,ευθρυπτότητα,έντονα κοκκιώδης όψη,μη εύκολη διάκρισητων υποβλεννογόνιων αγγείων του παχέος εντέρου,πάχυνση ή αύξηση του μεγέθους των βλεννογόνιων πτυχών,διαβρώσεις και έλκη και μείωση της διατασιμότητας του εντέρου.Στις περισσότερς περιπτώσεις συνιστάται η λήψη πολλαπλών βιoψιών από το στόμαχο,το δωδεκαδάκτυλο,τη νήστιδα,το παχύ έντερο και τον ειλεό(εφόσον είναι προσπελάσιμη στην κολονοσκόπηση).

           Hιστολογική εικόνα της χαρακτηρίζεται από διάχυτη διήθηση του χορίου με ώριμα λεμφοκύτταρα και πλασμοκύτταρα σε συνδιασμό με τις αλλοιώσεις του βλεννογόνου.Για την οριστική διάγνωση της λεμφοπλασμοκυτταρικής ΦΝΕ θα πρέπει να βρεθεί η παθολογική διήθηση από λέμφο-και πλασμοκύτταρα και η βλάβη στο βλεννογόνο του πεπτικού σωλήνα.Στα επιπλέον ιστοπαθολογικά ευρήματα που υποδηλώνουν βλάβη του βλεννογόνου περιλαμβάνονται η διαταραχή της αρχιτεκτονικής δομής(ατροφικές και συγκολλημένες λάχνες),η ίνωση και οι αλλοιώσεις του επιθηλίου(υπερπλασία,εκφύλιση,νέκρωση,έλκη,απώλεια των βλεννογόνιων κυττάρων,διάταση των αδένων).Η έντονη διήθηση από λεμφοκύτταρα, που εκτός από τον βλεννογόνο εκτείνεται στην υποβλεννογόνια και την μυική στοιβάδα πρέπει να εγείρει την υποψία για αρχόμενο λέμφωμα που μιμείται τη ΦΝΕ και επιβάλλει την παραπέρα διαγνωστική διερεύνηση.

         Τέλος για την διερεύνηση της τροφικής αλλεργίας-δυσανεξίας χορηγείται υποαλλεργικό σιτηρέσιο που περιέχει συγκεκριμένα συστατικά αλλά όχι προσθετικές ουσίες,να είναι υψηλής πεπτικότητας και να περιέχει πρωτείνες που να μην περιλαμβάνονται στο συνηθισμένο διαιτολόγιο του ζώου.Για την επιτυχή έκβαση της δοκιμής με το υποαλλεργικό σιτηρέσιο ο ιδιοκτήτης του ζώου θα πρέπει να είναι συνεργάσιμος και υπομονετικός.Το σιτηρέσιο αυτό θα πρέπει να χορηγείται για τουλάχιστον 4-6 εβδομάδες προκειμένου να εκτιμηθεί η ανταπόκριση ή όχι του ζώου.Αν μετά το τέλος του χρονικού διαστήματος αυτού δεν υπάρξει βελτίωση,η διάγνωση της τροφικής αλλεργίας είναι μάλλον απίθανη οπότε ο κτηνίαρος θα πρέπει να καταφύγει σε θεραπεία με φαρμακευτικά σκευάσματα.Εφόσον υπάρξει σημαντική βελτίωση με το υποαλλεργικό σιτηρέσιο τότε στο ζώο επαναχορηγείται η κανονική τροφή(δοκιμή πρόκλησης) και η επανεμφάνιση των συμπτωμάτων θα επιβεβαιώση την τροφική αλλεργία-δυσανεξία.Ύστερα από αρκετές εβδομάδες ή μήνες κλινικής ύφεσης με το υποαλλεργικό σιτηρέσιο ορισμένα ζώα μπορεί να επιστρέψουν στην κανονική τροφή και να παραμείνουν ασυμπτωματικά.

           Η θεραπεία της νόσου περιλαμβάνει την λήψη κατάλληλων διαιτητικών μέτρων,όπου έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα σιτηρέσια που περιέχουν πρωτοδοκιμαζόμενες πρωτείνες,υδρολυμένες πρωτείνες και πολλές φυτικές ίνες,σιτηρέσια με αυξημένη περιεκτικότητα σε ω3-ω6 λιπαρά οξέα και σιτηρέσια με προβιοτικά και πρεβιοτικά.Σε μερικά ζώα με ΦΝΕ η τροποποίηση του σιτηρεσίου προκαλεί μερική ή πλήρη εξεφάνιση των συμπτωμάτων και μερικές φορές υποχώρηση των ιστολογικών αλλοιώσεων του εντερικού βλεννογόνου.Την χορήγηση κοβαλαμίνης η οποία μειώνεται δραστικά σε ζώα με χρόνια ΦΝΕ.Η έλλειψή της προκαλεί ατροφία του εντερικού βλεννογόνου με αποτέλεσμα την επιδείνωση της διάρροιας και τη μη ανταπόκριση του ζώου στην αντιφλεγμονώδη αγωγή.Οι ενέσεις θα πρέπει να γίνονται κάθε εβδομάδα για 6 εβδομάδες,κατόπιν κάθε δεύτερη εβδομάδα για άλλες 6 εβδομάδες και στη συνέχεια κάθε μήνα.Την χορήγηση γλυκοκορτικοειδών όπως είναι η πρεδνιζόνη και η πρεδνιζολόνη(1-2mg\kgΣΒ την ημέρα για τον σκύλο,2-4mg\kg ΣΒ την ημέρα ή 5 mgσυνολικά ανά 12ωρο για τη γάτα).Με τα δοσολογικά αυτά σχήματα αναμένεται ότι τα ζώα θα εμφανίσουν κλινική βελτίωση σε 1-2 εβδομάδες.Ύστερα από 2εβδομάδες κλινικής ύφεσης η δόση μειώνεται κάθε 2-4 εβδομάδες στη χαμηλότερη αποτελεσματική που χορηγείται κάθε δεύτερη εβδομάδα.Σε μερικά περιστατικά η δεξαμεθαζόνη είναι αποτελεσματικότερη και με λιγότερες παρενέργειες.Στις γάτες που δεν δέχονται εύκολα τα φάρμακα από το στόμα η περιοδική έγχυση οξεικής μεθυλοπρεδνιζολόνης(20mg\γάτα ενδομυικά ή υποδόρια κάθε 2-4 εβδομάδες) υποκαθιστά τη θεραπεία από το στόμα.Η βουδεσονίδη(0,5-1mg ολική δόση\γάτα και 0,5-3mg ολική δόση\σκύλο από το στόμα κάθε 24-48 ώρες αποτελεί εναλλακτική λύση για τα επίμονα περιστατικά.Επίσης μπορεί να χορηγηθεί η ολσαλαζίνη στη δόση των 10-20mg\kg ΣΒ από το στόμα κάθε 12 ώρες.Η θεραπεία με μετρινιδαζολη σε χαμηλή δόση(10-20 mg\kgΣΒ από το στόμα κάθε 12 ώρες) δίνει καλό αποτέλεσμα στη ΦΝΕ μόνη της ή σε συνδυασμό με την πρεδνιζολόνη.Αν η δόση της μετρονιδαζόλης υπερβαίνει τα 50 mg/kgΣΒ για αρκετές εβδομάδες το ζώο ενδέχεται να εμφανίσει συμπτώματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα που είναι αναστρέψιμα(αταξία,μυική αδυναμία,επιληπτικές κρίσεις).Σε ζώα με ΦΝΕ που δεν ανταποκρίνονται στα παραπάνω φάρμακα ο συνδυασμός της αζαθειοπρίνης ή της χλωραμβουκίλης με την πρεδνιζόνη έχει ισχυρότερο ανοσοκατασταλτικό αποτέλεσμα που οδηγεί σε κλινική ύφεση.

       Οι ιδιοκτήτες των ζώων θα πρέπει να ενημερώνονται ότι στη ΦΝΕ είναι πιθανή η επιμονή ή η υποτροπή των συμπτωμάτων παρά την θεραπευτική αγωγή.Συνεπώς ο ιδιοκτήτης είναι πιο ρεαλιστικό να περιμένει τη διατήρηση της κλινικής ύφεσης και τον έλεγχο των υποτροπών παρά την οριστική ίαση του ζώου του.

Φόρμα Εγγραφής

Εγγραφείτε για να ενημερώνεστε άμμεσα με e-mail για προσφορές και νέα προϊόντα

Ημερομηνία

YT_SUNDAY, 9 YT_FEBRUARY 2025

Επισκεψιμότητα

Σήμερα 33

Χθές 44

Εβδομάδα 334

Μήνας 462

Σύνολο επισκέψεων 148408

Copyright © 2015.Κτηνιατρική Κλινική Παπανικολάου Αλέξανρος - Νιζάμη Ευαγγελία .